Gustav Behrend


Gustav Behrend to postać, której życie i osiągnięcia zasługują na szczegółowe omówienie. Urodził się 10 stycznia 1847 roku w Szczecinku, zyskując renomę jako znaczący niemiecki lekarz specjalizujący się w dermatologii oraz wenerologii.

W ciągu swojej kariery Behrend stał się profesorem tytularnym, a jego prace w dziedzinie medycyny miały istotny wpływ na rozwój tych specjalizacji w tamtym okresie. Zmarł 27 kwietnia 1925 roku w Berlinie, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii medycyny.

Życiorys

Gustav Behrend był osobą, która wywodziła się z uznawanej rodziny żydowskiej Behrendów, zamieszkującej Szczecinek. W młodości uczęszczał do gimnazjum w swoim rodzinnym mieście, a następnie podjął studia z zakresu medycyny na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie.

W trakcie francusko-pruskiej wojny Behrend pełnił funkcję lekarza w lazarecie w Berlinie, co podkreśla jego zaangażowanie w opiekę nad rannymi. W 1870 roku uzyskał tytuł doktora medycyny, a już dwa lata później rozpoczął własną praktykę lekarską. W 1881 roku osiągnął stopień doktora habilitowanego, co otworzyło przed nim nowe możliwości zawodowe.

W 1882 roku Behrend został Privatdozentem, co oznaczało, że mógł prowadzić zajęcia na uniwersytecie. W 1891 roku w Berlinie zajmował się tematyką zdrowia seksualnego, prowadząc Station für Geschlechtskranke, instytucję, która skupiała się na problemach zdrowotnych związanych z chorobami przenoszonymi drogą płciową. W 1897 zyskał tytuł profesora tytularnego, co było ukoronowaniem jego kariery naukowej i zawodowej.

Dorobek naukowy

Gustav Behrend miał znaczący wkład w badania nad kiłą oraz medycznymi aspektami prostytucji, co stanowiło ważny obszar jego zainteresowań naukowych.

Jest autorem podręcznika dermatologii Lehrbuch der Hautkrankheiten, który został opublikowany w Berlinie w 1883 roku.

Behrend stworzył także wiele haseł dla Handwörterbuch der Medizin oraz Realencyklopädie der Medizin Eulenburga, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój medycyny i dermatologii.

Wybrane prace

Gustav Behrend, uznawany za znaczącego badacza w zakresie dermatologii, pozostawił po sobie szereg istotnych publikacji, które wywarły wpływ na rozwój tej dziedziny. Oto niektóre z jego wybranych prac:

  • Spontane Heilung einer Hydrocele unter dem Einfluss von Variola, 1872,
  • Erythema exsudativum multiforme universale, 1877,
  • Pemphigus,
  • Syphilis haemorrhagica,
  • Über ein diffus entzündliches Opiumexanthem nebst Bemerkungen über die Pathogenese der Arzneiausschläge, 1879,
  • Über Pityriasis,
  • Zur Lehre von der Vererbung der Syphilis,
  • Über vaccinale Hauteruptionen,
  • Über Acne disseminata und Sycosis, 1881,
  • Lehrbuch der Hautkrankheiten, Berlin 1883,
  • Mitteilungen aus der Poliklinik,
  • Über Komplikation von Impetigo contagiosa und Herpestonsurans, 1884,
  • Ueber Herpes tonsurans und Favus, 1884,
  • Ueber Syphilis haemorrhagica, 1884,
  • Über einen Fall von angeborener idiopathischer Hautatrophie, 1885,
  • Über Knotenbildung am Haarschaft, dauernde Beseitigung krankhaften Haarwuchses,
  • Wirkung des Lanolins bei Hautkrankheiten, 1886,
  • Ueber Alopecia areata und über die Veränderung der Haare bei derselben, 1887,
  • Über Phlyctaenosis aggregata, 1887,
  • Ueber Anthrarobin, ein Ersatzmittel des Chrysarobin und der Pyrogallussäure bei der Behandlung von Hautkrankheiten, 1888,
  • Ueber Nervenläsion und Haarausfall, 1889,
  • Trychomycosis nodesa, Piedra, 1890,
  • Über Variolation, histor. Rückblick zur Jenner-Gedenkfeier, 1896,
  • Über die Gonorrhoebehandlung Prostituierter, 1898.

Każda z tych prac wnosiła coś nowego do wiedzy medycznej i stanowi doskonały przykład zaangażowania Behrenda w rozwój dermatologii oraz badań nad chorobami skórnymi.

Przypisy

  1. GustavG. Behrend GustavG., Ueber Nervenläsion und Haarausfall, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 116 (3), 1889, s. 543–544, DOI: 10.1007/BF02282096
  2. GustavG. Behrend GustavG., Ueber Anthrarobin, ein Ersatzmittel des Chrysarobin und der Pyrogallussäure bei der Behandlung von Hautkrankheiten, „Vierteljahresschrift für Dermatologie und Syphilis”, 20 (1), 1888, s. 201–208, DOI: 10.1007/BF02098211
  3. GustavG. Behrend GustavG., Ueber Alopecia areata und über die Veränderung der Haare bei derselben, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 109 (3), 1887, s. 493–506, DOI: 10.1007/BF01997904
  4. GustavG. Behrend GustavG., Ueber Syphilis haemorrhagica, „Vierteljahresschrift für Dermatologie und Syphilis”, 16 (1-4), 1884, s. 57–67, DOI: 10.1007/BF02097816
  5. GustavG. Behrend GustavG., Ueber Herpes tonsurans und Favus, „Vierteljahresschrift für Dermatologie und Syphilis”, 11 (3-4), 1884, s. 353–358, DOI: 10.1007/BF01843437
  6. GustavG. Behrend GustavG., Spontane Heilung einer Hydrocele unter dem Einfluss von Variola, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 55 (3-4), 1872, s. 538–538, DOI: 10.1007/BF01937115

Oceń: Gustav Behrend

Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:17