Gustav Behrend to postać, której życie i osiągnięcia zasługują na szczegółowe omówienie. Urodził się 10 stycznia 1847 roku w Szczecinku, zyskując renomę jako znaczący niemiecki lekarz specjalizujący się w dermatologii oraz wenerologii.
W ciągu swojej kariery Behrend stał się profesorem tytularnym, a jego prace w dziedzinie medycyny miały istotny wpływ na rozwój tych specjalizacji w tamtym okresie. Zmarł 27 kwietnia 1925 roku w Berlinie, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii medycyny.
Życiorys
Gustav Behrend był osobą, która wywodziła się z uznawanej rodziny żydowskiej Behrendów, zamieszkującej Szczecinek. W młodości uczęszczał do gimnazjum w swoim rodzinnym mieście, a następnie podjął studia z zakresu medycyny na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie.
W trakcie francusko-pruskiej wojny Behrend pełnił funkcję lekarza w lazarecie w Berlinie, co podkreśla jego zaangażowanie w opiekę nad rannymi. W 1870 roku uzyskał tytuł doktora medycyny, a już dwa lata później rozpoczął własną praktykę lekarską. W 1881 roku osiągnął stopień doktora habilitowanego, co otworzyło przed nim nowe możliwości zawodowe.
W 1882 roku Behrend został Privatdozentem, co oznaczało, że mógł prowadzić zajęcia na uniwersytecie. W 1891 roku w Berlinie zajmował się tematyką zdrowia seksualnego, prowadząc Station für Geschlechtskranke, instytucję, która skupiała się na problemach zdrowotnych związanych z chorobami przenoszonymi drogą płciową. W 1897 zyskał tytuł profesora tytularnego, co było ukoronowaniem jego kariery naukowej i zawodowej.
Dorobek naukowy
Gustav Behrend miał znaczący wkład w badania nad kiłą oraz medycznymi aspektami prostytucji, co stanowiło ważny obszar jego zainteresowań naukowych.
Jest autorem podręcznika dermatologii Lehrbuch der Hautkrankheiten, który został opublikowany w Berlinie w 1883 roku.
Behrend stworzył także wiele haseł dla Handwörterbuch der Medizin oraz Realencyklopädie der Medizin Eulenburga, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój medycyny i dermatologii.
Wybrane prace
Gustav Behrend, uznawany za znaczącego badacza w zakresie dermatologii, pozostawił po sobie szereg istotnych publikacji, które wywarły wpływ na rozwój tej dziedziny. Oto niektóre z jego wybranych prac:
- Spontane Heilung einer Hydrocele unter dem Einfluss von Variola, 1872,
- Erythema exsudativum multiforme universale, 1877,
- Pemphigus,
- Syphilis haemorrhagica,
- Über ein diffus entzündliches Opiumexanthem nebst Bemerkungen über die Pathogenese der Arzneiausschläge, 1879,
- Über Pityriasis,
- Zur Lehre von der Vererbung der Syphilis,
- Über vaccinale Hauteruptionen,
- Über Acne disseminata und Sycosis, 1881,
- Lehrbuch der Hautkrankheiten, Berlin 1883,
- Mitteilungen aus der Poliklinik,
- Über Komplikation von Impetigo contagiosa und Herpestonsurans, 1884,
- Ueber Herpes tonsurans und Favus, 1884,
- Ueber Syphilis haemorrhagica, 1884,
- Über einen Fall von angeborener idiopathischer Hautatrophie, 1885,
- Über Knotenbildung am Haarschaft, dauernde Beseitigung krankhaften Haarwuchses,
- Wirkung des Lanolins bei Hautkrankheiten, 1886,
- Ueber Alopecia areata und über die Veränderung der Haare bei derselben, 1887,
- Über Phlyctaenosis aggregata, 1887,
- Ueber Anthrarobin, ein Ersatzmittel des Chrysarobin und der Pyrogallussäure bei der Behandlung von Hautkrankheiten, 1888,
- Ueber Nervenläsion und Haarausfall, 1889,
- Trychomycosis nodesa, Piedra, 1890,
- Über Variolation, histor. Rückblick zur Jenner-Gedenkfeier, 1896,
- Über die Gonorrhoebehandlung Prostituierter, 1898.
Każda z tych prac wnosiła coś nowego do wiedzy medycznej i stanowi doskonały przykład zaangażowania Behrenda w rozwój dermatologii oraz badań nad chorobami skórnymi.
Przypisy
- GustavG. Behrend GustavG., Ueber Nervenläsion und Haarausfall, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 116 (3), 1889, s. 543–544, DOI: 10.1007/BF02282096
- GustavG. Behrend GustavG., Ueber Anthrarobin, ein Ersatzmittel des Chrysarobin und der Pyrogallussäure bei der Behandlung von Hautkrankheiten, „Vierteljahresschrift für Dermatologie und Syphilis”, 20 (1), 1888, s. 201–208, DOI: 10.1007/BF02098211
- GustavG. Behrend GustavG., Ueber Alopecia areata und über die Veränderung der Haare bei derselben, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 109 (3), 1887, s. 493–506, DOI: 10.1007/BF01997904
- GustavG. Behrend GustavG., Ueber Syphilis haemorrhagica, „Vierteljahresschrift für Dermatologie und Syphilis”, 16 (1-4), 1884, s. 57–67, DOI: 10.1007/BF02097816
- GustavG. Behrend GustavG., Ueber Herpes tonsurans und Favus, „Vierteljahresschrift für Dermatologie und Syphilis”, 11 (3-4), 1884, s. 353–358, DOI: 10.1007/BF01843437
- GustavG. Behrend GustavG., Spontane Heilung einer Hydrocele unter dem Einfluss von Variola, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 55 (3-4), 1872, s. 538–538, DOI: 10.1007/BF01937115
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Jerzy Biziewski | Paisjusz (Martyniuk) | Rafał Maszkowski | Mirosław Żukowski | Jerzy Tofiluk | Paul StubbeOceń: Gustav Behrend