Ewa Fleszar

---

Życiorys

Ewa Fleszar przyszła na świat 18 października 1966 roku w Szczecinku, jako córka Bolesława oraz Lidii Mikulskich. W 1986 roku z sukcesem ukończyła Liceum Plastyczne w Koszalinie, co otworzyło jej drogę do dalszej edukacji artystycznej. Następnie kontynuowała naukę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu na Wydziale Rzeźby, gdzie w 1992 roku uzyskała tytuł magistra w pracowni Józefa Kopczyńskiego.

Wyróżniająca się artystka, w latach 1998–1999 zdobyła stypendium przyznawane przez Ministerstwo Kultury i Sztuki. W 2018 roku otrzymała Stypendium Prezydenta Miasta Tarnowa, a w 2019 roku została uhonorowana Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości, doceniającym jej ogromne zasługi na rzecz państwa oraz społeczeństwa.

Ewa Fleszar aktywnie angażuje się w życie artystyczne, a jej prace zdobyły uznanie w kraju i za granicą, będąc prezentowanymi na licznych wystawach. Krytycy, w tym redaktor naczelny renomowanego czasopisma Sztuka, docenili jej talent oraz wkład w sztukę. Tworzy niewielkie formy rzeźbiarskie, statuetki, realizacje sakralne oraz pomniki. Wśród jej osiągnięć znajduje się m.in. ławeczka Paderewskiego w Ciężkowicach oraz ławeczka Mari Dąbrowskiej w Komorowie.

Obecnie artystka mieszka oraz tworzy w Karwodrzy koło Tuchowa, współpracując z różnymi instytucjami oraz galeriami. Jej dzieła są dostępne w galerii sztuki Wirydarz w Lublinie. Dodatkowo, można znaleźć jej odcisk dłoni w Alei Artystów w Nałęczowie, co stanowi symbol jej uznania oraz miejsca w polskiej sztuce.

Twórczość

Rzeźby Ewy Fleszar są definiowane jako metaforyczne i aluzyjne, z charakterystycznym przedstawieniem ludzkiej postaci, która wydaje się być zatrzymana w intensywnej i dynamicznej scenie. Artystka wykorzystuje różnorodne materiały w swoich pracach, w tym brąz, mosiądz, drewno, kamień i szkło. Tworzenie pierwszych form często realizowane jest w technice traconego wosku. Ewa Fleszar czerpie inspiracje z wielu epok historycznych, od starożytnej Mezopotamii, poprzez dynamiczne rzeźby barokowe, aż do surrealizmu XX wieku, nawiązując do prac Giacomettiego czy Botero. Te inspiracje są również widoczne w kompozycjach, które czerpią z teatru i sytuacji dramatycznych, co odzwierciedla się w jej dziełach. Głównym motywem przewodnim w jej twórczości jest obraz człowieka, który postrzega jako „niewyczerpane źródło inspiracji i dosłownie temat wieczny”. Wiele z jej rzeźb można podziwiać w przestrzeni publicznej zarówno w Polsce, jak i za granicą, w tym monumentalne prace takie jak drzwi z brązu do katedry w Webster w USA.

„Twórczość rzeźbiarską Ewy Fleszar charakteryzuje specyficzne podejście do detalu oraz śmiałe zderzanie różnych materii, łączonych często, jak muzyczny kontrapunkt, w zaskakujący sposób. (…) Kameralne rzeźby urzekają swoistą estetyką, w pewnym zakresie jakby nie z naszej epoki. W całej tej twórczości bardzo ważny jest portret, ludzka sylwetka oraz rola i postawa, jaką przyjmują bohaterowie i bohaterki rzeźb. Wiele rzeźb Ewy Fleszar ma swoje jakby podwójne dno (…). To bardzo dobra cecha sztuki, która powinna przemawiać w sposób uniwersalny i ciekawy, a nawet zagadkowy i tajemniczy” – pisał o rzeźbie mniejszego formatu Profesor Stanisław Tabisz, rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Wybrane pomniki

• stulecie odzyskania niepodległości w Dębicy,
• ofiar II Wojny Światowej w Tuchowie,
• ławeczka Paderewskiego w Ciężkowicach,
• Maksymilian Maria Kolbe w Tarnowie,
• kaczki i rower w Nałęczowie,
• Maria Dąbrowska w Komorowie,
• Jan Paweł II w Krośnie,
• Andrzej Bobola w Laskowej,
• pomnik Dziecka Utraconego w Tuchowie.

Wybrane wystawy indywidualne

• 1995: Galeria BWA, Tarnów,
• 1996: Galeria BWA, Bydgoszcz,
• 1997: BWA, Piła,
• 1998: Galeria Quarto, Rzeszów; BWA, Krynica,
• 1999: Hotel Gołębiewski, Mikołajki,
• 2000: BWA: Sandomierz, Gorlice, Nowy Sącz, Rzeszów; Galeria Wirydarz, Lublin,
• 2001: Międzynarodowe Targi Poznańskie, Poznań; Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa; Muzeum Archeologiczne, Głogów; BWA, Gorzów Wielkopolski; Salon Sztuki Współczesnej BWA, Bydgoszcz,
• 2002: BWA, Sieradz,
• 2004: Galeria Wirydarz, Lublin,
• 2005: Galeria Sukiennice, Kraków; Pałac Małachowskich, Nałęczów,
• 2007: Alexandria, USA; BWA, Tarnów,
• 2008: Galeria Sztuki, Kazimierz Dolny,
• 2012: Galeria Wirydarz, Lublin,
• 2015: Muzeum Okręgowe, Tarnów,
• 2017: Zamek w Wiśniczu, Stary Wiśnicz,
• 2018: Muzeum im. S. Fischera, Bochnia,
• 2019: BWA Tarnów; Dwór Karwacjanów, Gorlice; Muzeum Sztuki Adżarii, Batumi, Gruzja; Art Gallery Heron Live Hotel, Gródek nad Dunajcem,
• 2020: Płocka Galeria Sztuki, Płock; Galeria Sztuki Miejski Ośrodek Kultury, Dębica; Miejska Galeria Sztuki MM, Chorzów,
• 2021: BWA Rzeszów.

Wybrane wystawy zbiorowe

• 1996: III Biennale Plastyki Bydgoskiej, BWA Bydgoszcz,
• 1998: Wystawa Rzeźby ZPAP, Warszawa; IV Biennale Plastyki Bydgoskiej, BWA Bydgoszcz,
• 1999: Artyści Polski Południowo-Wschodniej, Rzeszów,
• 2001: Wystawa twórców tarnowskich, Schoten, Belgia,
• 2005: Saint-Jean de Braye, Francja,
• 2017: Salon Wiosenny, BWA Tarnów,
• 2022: Salon Jesienny BWA Tarnów.

---

Oceń: Ewa Fleszar

---